Dag 31-32: Vézelay!

De meeste mensen hebben nog nooit van Vézelay gehoord, maar als pelgrim uit Noord Europa kan je er eigenlijk niet omheen. Op een enkele route langs Parijs na, leiden alle pelgrimswegen je naar en van Vézelay, een klein pittoresk Bourgondisch stadje aan de noordkant van de Morvan. Als je naar de geschiedenis kijkt, is het ook niet zo verwonderlijk. Al rond het jaar 1000 stromen de pelgrims toe, ter verering van de relikwieën van Sinte Magdalena en als in de 12e eeuw hier ook een oproep wordt gedaan voor een 2e Kruistocht naar het Heilig Land, neemt die stroom nog verder toe. Vézelay werd één van de vier belangrijke Franse vertrekplaatsen voor de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela.
Ik ben normaal niet zo gauw emotioneel, maar toen ik hier vanmorgen na een steile klim arriveerde bij de Basiliek, deed het idee dat honderdduizenden dit voor mij ook gedaan hebben, me toch wel wat. Het hele stadje 'ademt pelgrim'. Als je zo met je rugzak voorzien van Jacobsschelp door de straten loopt, wordt je diverse malen aangesproken, meestal door Nederlanders overigens die op de één of andere manier toch ruiken dat je Nederlander bent. Geïnteresseerd in de ervaringen, de afgelegde route, specifieke beweegredenen vragen ze je het bezwete hemd van het lijf. Overal zie je verwijzingen naar de 'pélerins de St. Jacques', in de namen van winkels en horeca gelegenheden bijvoorbeeld, en er is ook een opvang voor pelgrims door 'les amis des pélerins'. Daar ben ik eerst maar eens binnen gelopen voor wat informatie over de vervolg route en opvang in Vézelay. Natuurlijk kreeg ik daar ook weer een mooie stempel. Die kreeg ik trouwens ook in het Centre Ste. Madeleine, waar ik vannacht op een (mannen) slaapzaal mag liggen. De bijdrage is 'donativo', mag je dus zelf bepalen, maar een advies voor 12 euro zag ik wel bij de offerkist hangen. Nou ja, voor dat geld krijg je een goed bed, een warme douche, wat wil je als pelgrim nog meer. Van die duizenden pelgrims, die hier elk jaar doortrekken, merkte ik vandaag niets. Ik was natuurlijk ook al erg vroeg, omdat ik slechts een kleine afstand hoefde af te leggen vandaag. Nu ik hier zo zit te schrijven druppelen er wel mensen binnen, meestal fietsers overigens.
Ik was eerst niet van plan hier te blijven, maar direct door te reizen. Daar heb ik vanaf gezien, omdat ik enerzijds wel eens even van dit stadje en het mooie weer wil genieten, anderzijds ook informatie wil inwinnen voor de route van de komende week. Ik volg een - voor Compostela pelgrims - wat afwijkende route en ga eerst een stuk van de 'Weg van Assisi' (200 km) richting Cluny en daar pak ik dan de route naar Santiago weer op. Dat had ik zo gepland, omdat ik eerst met Wijny naar Taizé wilde. Nu Wijny weer thuis is, zou ik de route kunnen wijzigen, maar inmiddels heeft onze oudste dochter Lisanne een camping geboekt in de buurt van Cluny en hoop ik haar en onze kleindochter Noa daar eind volgende week weer te zien. Ik kijk er erg naar uit. Terug naar de route van komende week, met name overnachtingsmogelijkheden in de Morvan, daar ben ik in geïnteresseerd. Inmiddels weet ik al wat meer, maar het wordt vast lastiger dan de afgelopen week, ook omdat het natuurlijk vakantietijd is. Voor morgen heb ik al wel een Gîte kunnen boeken, zelfs met 'repas' (dat is volgens mij Frans voor koud avondeten). Daarna zien we wel weer verder.
Dat eten is me trouwens wel wat. Ik moet zeggen dat ik persoonlijk nooit zo'n hoge pet heb opgehad van de Franse keuken en dat is ook nog niet veranderd tijdens deze trip. Als pelgrim mis je kennelijk altijd net de voor Fransen belangrijkste maaltijd tussen de middag en 's avonds krijg je dan dat 'repas'. De afgelopen week heb ik steevast een koude salade met (ook koude) kip gekregen. De laatste warme maaltijd (voor zover je bij een BigMac van een maaltijd mag spreken) dateert alweer van afgelopen zaterdag in Troyes. Vanavond ga ik dat weer recht zetten. Bon appetit!
Mocht u denken dat ik helemaal niets goed vind aan Frankrijk, dat is beslist niet zo. Anders dan ik verwacht had, zijn de Fransen die ik heb ontmoet tot nu toe uiterst behulpzaam en bijzonder geïnteresseerd geweest. Bij alles waar ik hulp nodig had - soms met handen en voeten uitleggend - is mij de gevraagde hulp ook geboden. Merci, vive La France!